Het touwtrekken had nog lang door kunnen gaan, want als een koppige ezel niet wil dan wil die niet.
Ik leerde mijn lesje touwtrekken met een koppige ezel in december 2019. Ik wilde mijn oudste ezeltje Balou overhalen om in beweging te komen en naar het kerstspel te gaan.

Het kerstspel

Balou neemt een keer in de twee jaar deel aan het levend kersttoneelspel in Landgraaf. Het is een openluchttoneelstuk dat zich afspeelt op een grote grasweide. Aan de rand van de grasweide staat een enorme stal opgebouwd met daarnaast op een rij de houten voorgevels met deuren van hotels. In het midden van deze grasweide is een open kampvuur. Aan het kampvuur zitten de herders met hun honden en schapen.

De toeschouwers staan om deze grasweide op een verhoogde talud. En omdat het al donker is tijdens de opvoering, zijn schijnwerpers gericht op de plek waar zich het verhaal afspeelt. Via een van te voren opgenomen geluidsband en een luidspreker wordt het kerstverhaal vertelt.

Het toneelstuk begint met de verkondiging van Herodus dat er een volkstelling is. Deze aankondiging gebeurt door een boodschapper te paard. Daarna loopt het voetvolk van hotel naar hotel met de vraag of er nog een slaapplaats is. Na deze mensen volgen Maria en Joseph met Balou aan de lijn. Uiteindelijk komen zij aan in de stal waar dan het kindje Jezus wordt geboren. De drie koningen, vergezeld van een echt kameel, komen als laatste om het kindje Jezus te prijzen.  

Wat er gebeurde die avond

Om 17.30 uur werden Balou en ik opgehaald om naar het kerstspel te gaan. Balou had al even in de stal gestaan om op te drogen en om te kunnen eten. Ze kreeg de halster om, liep achter me aan de stal uit, tot aan de paardentrailer… Ze zette de hakken in het zand, ze had er geen zin in, wilde niet de trailer op. Ik natuurlijk trekken aan het touw om haar in beweging te krijgen. Het regende hard en ik wilde snel de auto in. Hoe harder ik aan het touw trok om Balou vooruit te krijgen, des te koppiger werd zij.
De persoon die ons kwam ophalen begon ook mee te trekken, en duwen. Maar helaas niets hielp. Als Balou eenmaal de hakken in het zand zet dan komt ze niet snel meer vooruit. Het is dan een oneerlijke strijd tussen de ezel van 250 kg en in dit geval 2 mensen.

Wat ik daarop deed

Als Balou in zo’n bui is kijk ik altijd goed naar mijzelf en de omgeving. Ik pak dan even mijn rust en maak pas op de plaats. Die avond vergat ik dit even, ik zat in mijn automatische piloot en in gedachte wilde ik dat de avond al voorbij was. Na 20 minuten zonder succes te hebben getrokken en rondjes te hebben gelopen, bleef ook ik staan haalde diep adem en kwam uit mijn koppig gedoe. Ik merkte op dat ik door de regen te snel en gestresst te werk ging. Daarnaast merkte ik op dat ik met dit weer er helemaal geen zin in had. Bovendien ging mijn eega deze keer niet mee en voelde ik me ‘in de steek gelaten’. Ik moest de komende 3 uur buiten in de regen en kou om zien te krijgen.

De oplossing

Ik kwam op die avond in mijn automatische piloot terecht. Op het moment dat ik mijn rust pakte om even bij mij na te gaan wat er bij mij speelde merkte ik op dat ik het helemaal niet fijn vond. Mijn eerst onopgemerkte gedachte en de daarbij horende energie ‘in de steek gelaten’ zorgde ervoor dat Balou het ook niet fijn vond om alleen op die kar te gaan staan. De dag van te voren was zij nog alleen de trailer op gegaan.

Om Balou op de trailer te krijgen heb ik nog een andere ezel, tante Truus, erbij gehaald. Ik hoefde op dat moment niet meer aan Balou te trekken. Zonder dat het touw strak was liep ze samen met tante Truus de kar op.

Doordat ik even was blijven stilstaan wist ik wat er bij mij gebeurde en dat ik een negatieve gedachten had rondom de situatie. Alleen al het opmerken hielp mij verder die avond. Ik pakte een paraplu, vulde mijn thermoskan met thee en maakte de keuze om van het kersttoneelstuk te genieten.
Achteraf gezien was het een mooie avond waarbij ik met veel nieuwe mensen kennis heb gemaakt. Ik kreeg aangeboden om met Balou in een paardenstal te staan waar het droog en warm was. Ook heb ik genoten van het kerststuk en veel volwassenen en kinderen van Balou. Want na de voorstelling mag iedereen op de foto met Balou.

En jij?

Hoe vaak heb jij je gedragen als mij die aan het touw blijft trekken als het niet gaat zoals je het zou willen? Het is verleidelijk om dit te blijven doen, vooral als het een manier van werken is die jij gewend bent, de automatische piloot. Dan kun je wel eens zo koppig als een ezel zijn. Maar is dit wel altijd zo verstandig? Of is het verstandiger om even pas op de plaats te maken en te kijken wat er is en wat zich op dat moment aandient.

Te hard aan een probleem blijven sjorren maakt dat je geest blokkeert waardoor je niet meer creatief kunt denken. Van een probleem weglopen zorgt ervoor dat je er niet leert mee omgaan waardoor je steeds weer het hoofd in het zand steekt totdat het probleem weg is.

“Door er naar te kijken, te voelen en te ervaren leer je ermee omgaan en creëer je zelf een keuzevrijheid van handelen”

Ik heb regelmatig mijn 5 ezels als leermeester, wie heb jij?  Wil je weten wat mijn team aan jou wil zeggen, kom dan eens kennis met hun maken en maak een vrijblijvende afspraak