Emma is een ambitieuze professional die net een jaar geleden is begonnen aan haar droombaan bij een groot bedrijf. Enthousiast en vastbesloten om te slagen, kreeg ze al snel te maken met een enorme werkdruk.
Op een dag ging ze met tegenzin naar haar werk en halverwege draaide ze om en reed naar huis. “Er moet iets gebeuren anders val ik ziek uit” was haar gedachte. Haar energie vloeide weg en haar geest was druk bezig met het vinden van oplossingen voor de constante deadlines en de eindeloze takenlijst waar ze maar niet aan toe kwam. Ook had ze heel veel last van opvliegers die energie kosten: ‘ik ben pas 45, nu al in de overgang?’ zo begint Emma haar verhaal bij mij, Carin.
Haar verlangen om te slagen bracht haar ertoe om met hoge verwachtingen te leven. Ze wil dit waarmaken, en ze kan dit waarmaken, maar ze kan de werkdruk niet aan. Als het om werkstress gaat is werkdruk een veelvoorkomend onderwerp. Dit kan leiden tot aan een burn-out toe en voor de organisatie ook nog zorgen voor ander negatieve gevolgen. Gelukkig is het bij Emma en haar organisatie niet zover gekomen. En wat nu?! Nadat ze dit heeft getypt op google, vindt Emma mij.
En zo begon het. Emma stapte zenuwachtig en opgewonden in haar auto. Dit is haar eerste dag op kantoor. De eerste keer dat ze haar nieuwe collega ‘ s ontmoet , “als er maar een klik is” schiet door haar hoofd. Emma ’s hart ging wild tekeer toen ze de glazen deur van haar kantoor opendeed. Haar eerste dag bij het prestigieuze bedrijf is eindelijk aangebroken. Ze kent haar eerste opdracht al, die is ter sprake gekomen in gesprekken met haar nieuwe manager. Zij zal een communicatieplan ontwikkelen om de juiste mensen te vinden voor de vele vacatures in de organisatie. Dit is een medische instelling die kampt met personeelstekorten. Emma vindt het geweldig. Ze mag werken voor een organisatie met betekenis. En dit wil ze graag overdragen aan potentiële collega’s.
Emma is gedreven, bijna perfectionistisch en georganiseerd. Ze houdt ervan anderen te helpen en kan goochelen met foto’ s en teksten. Als haar collega ‘ s advies en hulp nodig hadden, als teksten niet soepel liepen of foto ’s niet waren wat ze wilden, klopten ze altijd bij haar aan. Emma vindt dit ook leuk omdat het haar verbonden houdt met haar collega ‘ s op de werkvloer.
Emma heeft echter problemen met haar manager en een collega. Ze zijn erg competitief en veeleisend. Daar waar andere collega’ s helpen, schuiven zij de verantwoordelijkheid door naar Emma. Haar mooie ideeën zijn nooit geland. Er zijn honderdduizend dingen te doen. In plaats van een campagne te lanceren en mooie plannen te maken voor haar collega ‘ s om uit te voeren, voert ze het nu zelf uit . Ze heeft geen succesvolle campagne kunnen lanceren . Er lag een conflict op de loer met de collega wiens tenen zo lang werden dat Emma haar uit de weg ging .
En die ochtend, radeloos en niet in staat om verder te gaan, keerde ze terug naar huis. Eén ding is zeker, ze wil dit niet meer doen. Ze moet kunnen denken, analyseren, en doelen bereiken. Haar zelfvertrouwen zakte. Een zelfverzekerde en natuurlijke vrouw, hevig zwetend achter haar computer, vertelde me blozend haar verhaal. Ze had een pauze nodig om op adem te komen, omdat ze te maken had met een enorme werkdruk Time management zal hier niet de oplossing bieden ‘dacht ik’. Het is een combinatie van factoren en Emma wist niet hoe en waar ze moest beginnen.
Ze heeft zich ziek gemeld. Eerst rust en gezond eten, want haar hormonen waren helemaal uit balans. Emma kwam weer tot leven. Zes weken later moest ze naar de bedrijfsarts voor een gesprek. Ze moet weer aan het werk. Emma reageerde geschokt. Ze was doodsbang om weer in die heksenketel terecht te komen.
Daar ging ze weer de eerste werkdag, met energie maar met lood in haar schoenen. Met Carin had ze een terugkeerplan gemaakt. En ook hadden ze een driegesprek met de manager over dit plan en de wensen van Emma. Er volgden drie intensieve maanden waarin Emma leerde omgaan met haar werkstressoren en haar collega.
Achteraf zag Emma wat er was gebeurd. In haar gedrevenheid om het voor iedereen goed te willen doen had ze alles op haar schouders gepakt. Haar manager had dit laten gebeuren. Ook hij leefde in de waan van de dag en gaf hierdoor weinig sturing aan Emma in het begin. Emma ervoer dit als ‘verantwoordelijkheid doorschuiven’. Haar conflicterende collega zat in haar allergie. Door alle werkdruk die Emma had en weinig energie was haar prestatie laag, en deed ze van alles om het gedrag van deze collega te compenseren. Dit wekte irritatie op bij deze collega, die dan ook lange tenen kreeg.
Carin vraagt haar coachees om 3 maanden na de begeleiding te schrijven hoe het met hen gaat. En dit is wat Emma schreef.
“De slingers kunnen uit. Ik heb een succesvol project achter de rug. Ik moest me nu ook wel bewijzen aan mijn manager. Die was het vertrouwen in mij kwijt, maar dit vertrouwen is nu volledig weer daar. Ik mag bij alle vestigingen hetzelfde implementeren. Dank je voor de hulp…”
En de manager, die leerde van onze gesprekken over de begeleiding van het terugkeerplan van Emma. Met een mooie checklijst en wat tips lukt het hem ook om tijdig werkdruk en werkstress signalen op te merken. Hij onderneemt dan stappen om de negatieve gevolgen voor de organisatie en zijn team te beperken.
*Emma is niet de echte naam, de persoon om wie het gaat wil niet met haar echte naam worden genoemd. Ik mag wel haar verhaal anoniem publiceren.
Herken jij jezelf in het verhaal van Emma of haar manager? Neem dan vrijblijvend contact met mij op, wellicht kan ik ook jou helpen de slingers uit te hangen.
